In 1955 begon het allemaal door toedoen van onder anderen Jan van de Lugt.
Hij werd voorzitter van de Supportersvereniging Steunt ons Streven die in het leven werd geroepen omdat twee gebroeders Hermes uit Berkel en Rodenrijs zo goed fietsten.
De supporters reisden met deze mannen, Jan en Piet mee en namen vrachtwagens vol gewonnen prijzen mee naar huis of verkochten de gewonnen prijzen in de plaatsen waar ze werden gewonnen. Sponsoring was in die tijd een onbekend fenomeen en het geld voor de eerste wielerronden van Berkel werd bijeengebracht door de Berkelse kwekers.
Zij schonken groenten en bloemen welke werden verkocht op de veiling waarna de verkregen gelden werden geïnvesteerd in de Berkelse wielerronde.
Ook werd er tijdens de eerste ronden entree geheven en werd Berkel hermetisch afgesloten door middel van rietmatten om illegale kijkers het volgen van de wedstrijd te verhinderen.
Het verhaal gaat dat een bestuurslid van de Stichting, toen nog geen lid van de vereniging Steunt ons Streven, op de dag van de wielerronde wilde gaan verloven. Toeval wilde dat zijn echtgenote binnen het parcours woonde. Hij moest echter entree betalen om bij zijn verloofde te kunnen komen. Hij gaf toen helemaal niets om wielrennen maar dat is veranderd sinds hij zijn “betaalde” entree bij zijn schoonouders maakte. Jarenlang is hij penningmeester geweest bij het Wielercomite Berkel zoals dat later is gaan heten. Met veel succes werden de diverse wielerdagen georganiseerd en de Berkelse Wielerdag is niet meer weg te denken uit het criteriumwereldje van de KNWU. Vele bekende renners zoals Jan Janssen, Joop Zoetemelk, Sjef van der Burg en noem ze maar op hebben in het verleden Berkel op hun palmares bijgeschreven